Konstantyn II – król Hellenów w latach 1964–1973 z dynastii Glücksburgów, bocznej linii Oldenburgów, książę duński. Syn Pawła I i Fryderyki Hanowerskiej. Mistrz olimpijski w żeglarstwie. Jest 406. w linii sukcesji do tronu brytyjskiego.

Po objęciu przez ojca korony w 1947 nosił tytuł następcy tronu, a 6 marca 1964 został kolejnym królem Grecji (oficjalnie: „królem Hellenów”). Rychło popadł w konflikt o kontrolę nad armią z sędziwym premierem Georgiosem Papandreou, którego ustąpienie ze stanowiska w lipcu 1965 stało się początkiem wielkiego kryzysu państwowego. Następcy Papandreou pełnili swoje obowiązki jedynie tymczasowo, ostatecznie w kwietniu 1967 grupa oficerów pod przewodnictwem Jeoriosa Papadopoulosa dokonała zamachu stanu i przejęła władzę. W grudniu 1967 król – pozostawiony na tronie – podjął próbę kolejnego zamachu, a po jego niepowodzeniu wyjechał wraz z rodziną do Rzymu. Także na emigracji junta wojskowa pozostawiła króla Konstantyna II oficjalnie na tronie, mianując w Grecji kolejnych regentów (m.in. samego Papadopoulosa). W 1973 ostatecznie monarchia została zniesiona, co potwierdziły referenda, w tym przeprowadzone w 1974 już po odsunięciu rządzących oficerów. W opinii wielu Greków młody król był odpowiedzialny za wieloletni zamęt polityczny w Grecji.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org