Kabuki to forma teatru w jakim kraju?

Kabuki (jap. 歌舞伎) – jeden z trzech głównych rodzajów tradycyjnego teatru japońskiego, wywodzący się z XVII wieku. Pozostałe dwa to nō (lub nōgaku) i bunraku. W 2005 roku został proklamowany arcydziełem ustnego i niematerialnego dziedzictwa ludzkości, a w 2008 roku wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO. Znaki kanji, czytane od lewej do prawej, znaczą kolejno: śpiew (歌), taniec (舞) i umiejętność (伎). Z tego powodu kabuki jest niekiedy tłumaczone jako „sztuka śpiewu i tańca”. Są to jednak ateji, czyli znaki służące w języku japońskim do fonetycznego zapisu słów. Uważa się, że słowo kabuki wywodzi się od archaicznego czasownika kabuku, oznaczającego „bycie odmiennym, wyróżniającym się od otoczenia”, „odejście od normalnych manier i obyczajów”.