Zgodnie z wymogami piłka musi być kulista, sporządzona ze skóry lub innego dozwolonego materiału o obwodzie nie większym niż 70 cm, i nie mniejszym niż 68 cm. Może ważyć 410–450 g. Przy rozpoczęciu zawodów piłka musi być napompowana tak, że w jej wnętrzu panuje nadciśnienie od 0,6 do 1,1 atm (0,6–1,1 kG/cm²).

Nowoczesne piłki nożne są zgrzewane termicznie, tworzone ze skóry syntetycznej, w skład której wchodzi głównie poliuretan. Dzięki PU piłka nie chłonie wody, przez co nie staje się cięższa podczas gry na mokrym boisku, co miało miejsce przy użyciu skóry naturalnej.

Pierwotny, czarno-biały wzór piłki miał być dobrze widoczny w telewizorach czarno-białych. Wzór ten, nazywany potocznie „biedronką” jest używany na niektórych piłkach i jako symbol, jednak profesjonalne piłki mają bardziej wymyślne wzory. W 1978 Adidas opracował piłkę Tango, której stylistyka utrzymywała się aż do roku 2002. Piłka Nike Total 90 Aerow ma pierścienie tak pomyślane, by ułatwić bramkarzowi określenie rotacji piłki. „Oficjalne repliki” piłki Teamgeist mają 14-łatowy wzór nałożony na tańszą piłkę złożoną z 28 łat. Oficjalna piłka Ligi Mistrzów, „Finale” Adidasa, ma namalowane gwiazdy. Starsze piłki były jednokolorowe, pierwotnie brązowe, później białe, zwłaszcza na meczach przy sztucznym oświetleniu. Na ośnieżonej murawie używa się piłek w jaskrawych barwach (np. pomarańczowa lub żółta).

Więcej informacji: pl.wikipedia.org