Kiedy wynaleziono arkebuz, ciężki i prymitywny karabin?

Arkebuz (spotykano również nazwy: arkabuz, harkabuz, harkebuz) – dawna broń strzelecka używana od trzeciego dziesięciolecia XV do początku XVII wieku. Była to długa ręczna broń palna gładkolufowa kalibru około 10-20 mm, pierwotnie zaopatrzona w zamek lontowy (arkebuzów z takimi zamkami używali konkwistadorzy hiszpańscy na początku XVI wieku). Od I połowy XVI wieku stosowano także zamek kołowy. Arkebuzy były rozwinięciem rusznicy, samopału i hakownicy. Z biegiem czasu, z powodu mniejszej skuteczności i donośności zostały niemal całkowicie wyparte przez muszkiety. Arkebuzy były jednak lżejsze od muszkietów i dlatego nie używano do nich forkietów. Prowadzono z nich ogień celny i skuteczny na nieco ponad 100 m. Z początkiem XVI wieku pojawiają się arkebuzy o gwintowanej lufie.