Jahwe – Bóg czczony w judaizmie i chrześcijaństwie. Odnosi się do Istoty Najwyższej, pojmowanej na sposób monoteistyczny. Przynajmniej do czasów Mojżesza (ok. XIII w. p.n.e.), któremu według Biblii imię to miało zostać objawione, Żydzi oddawali mu cześć jedynie na sposób monolatrii – czcząc jedno bóstwo, lecz nie przecząc istnieniu innych bóstw. Niektórzy uczeni podają hipotezę, jakoby kult Jahwe został przejęty z wierzeń ugaryckich. Przeczy temu tradycja elohistyczna. Imię Jahwe występuje w tekście masoreckim Starego Testamentu 6828 razy. W 25 przypadkach występuje w skróconej, późniejszej formie Jāh. Poza Biblią hebrajską znaleziono je na przykład na steli króla Meszy z IX/VIII wieku p.n.e. oraz w korespondencji z Lakisz z około 589 roku p.n.e. Imię to jest częścią występujących w Biblii wielu imion nadawanych ludziom, jak Eliasz (hebr. Elijjáhu), Izajasz (Ješa'jahu), Jezus (Jehōšuaʿ) i wielu innych.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org