Gajusz Juliusz Cezar (12 lipca 100 p.n.e. – 15 marca 44 p.n.e.) był rzymskim generałem i politykiem. Jako członek Pierwszego Triumwiratu, Cezar dowodził rzymskimi armiami w wojnach galijskich, a po pokonaniu politycznego rywala Pompejusza w wojnie domowej został dyktatorem od 49 p.n.e. aż do swojej śmierci w 44 p.n.e. Odegrał kluczową rolę w wydarzeniach prowadzących do upadku Republiki Rzymskiej i powstania Cesarstwa Rzymskiego.

W 60 p.n.e. Cezar, Krassus i Pompejusz utworzyli Pierwszy Triumwirat, nieformalny sojusz polityczny, który przez kilka lat dominował w rzymskiej polityce. Ich dążenia do zdobycia władzy jako Populares były przeciwstawiane przez Optimates w Senacie Rzymskim, wśród których znajdował się Katon Młodszy, często wspierany przez Cycerona.

Cezar stał się jednym z najpotężniejszych polityków Republiki Rzymskiej dzięki serii zwycięstw militarnych w wojnach galijskich, zakończonych w 51 p.n.e., które znacznie rozszerzyły terytorium Rzymu. W tym czasie najechał Brytanię i zbudował most przez Ren. Te osiągnięcia oraz wsparcie jego weteranów zagrażały pozycji Pompejusza, który po śmierci Krassusa w 53 p.n.e. związał się z Senatem. Po zakończeniu wojen galijskich Senat nakazał Cezarowi zrezygnować z dowództwa i powrócić do Rzymu.

Więcej informacji: en.wikipedia.org