Kim była Harriet Beecher Stowe?

Harriet Elisabeth Stowe z domu Beecher – amerykańska pisarka i działaczka społeczna, znana głównie z napisania sentymentalnej powieści Chata wuja Toma, opisującej czarnoskórych niewolników zamieszkujących amerykańskie Południe. Pisała także powieści historyczne oraz powieści obyczajowe, których akcja toczy się zwykle w Nowej Anglii.

Córka pastora kongregacjonalistycznego, Lymana Beechera, uczyła się, a później sama nauczała w szkole swej siostry w Hartford (Connecticut). Od 1832 pracowała jako nauczycielka w Cincinnati. Zamieszczała w lokalnej prasie opowiadania i szkice. Obserwowanie w Kentucky życia niewolników i nastroje abolicjonistyczne w seminarium wywarły na nią znaczny wpływ. W 1850 przeprowadziła się do Maine, gdzie napisała Chatę wuja Toma, powieść o losach szlachetnego i bohaterskiego murzyńskiego niewolnika, wuja Toma, która przyczyniła się do wzrostu idei abolicjonistycznych w Stanach Zjednoczonych oraz pośrednio do wybuchu wojny secesyjnej. Początkowo publikowana była od 5 czerwca 1851 w odcinkach w czasopiśmie "National Era", w następnym roku doczekała się wydania książkowego w Bostonie. W rok po jej wydaniu sprzedano 300 000 egzemplarzy. Przetłumaczono ją na 25 języków.