"Księga dżungli" – zbiór opowiadań autorstwa angielskiego pisarza i noblisty Rudyarda Kiplinga, tworzącego w nurcie wiktorianizmu. Opowiadania wchodzące w skład zbioru dotyczą Indii i ich folkloru oraz indyjskich dżungli. Autor, urodzony w Indiach, zdobył niezbędną wiedzę poprzez obserwacje, badania oraz dzięki zasłyszanym opowieściom, jednakże opowiadania powstały, gdy mieszkał on w Vermoncie. Ukazały się one w latach 1893 i 1894.

„Księga dżungli” składa się z siedmiu rozdziałów. Trzy pierwsze (Bracia Mowgliego, Łowy węża Kaa i Tygrys, tygrys !) opowiadają o losach Mowgliego, chłopca wychowanego przez wilki. Został on odbity tygrysowi, Shere Khanowi, i przyjęty do wilczej gromady. Nauczył się języka zwierząt i praw dżungli. Opiekują się nim przybrani wilczy rodzice oraz pantera Bagheera, która już na początku złożyła za niego okup w postaci byka. Jego nauczycielem jest Baloo, niedźwiedź.

Kaa – pyton, jeden z przyjaciół Mowgliego. Pomagał Bagheerze i Baloo w uratowaniu chłopca porwanego przez Bandar-Log, był ich największym postrachem i jedyną rzeczą jakiej się bał. Hipnotyzował swoje ofiary, po pokonaniu Bandar-Logu hipnotyzując małpy niechcący zahipnotyzował też Bagheerę i Baloo, którzy zginęliby gdyby nie Mowgli.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org