Ludmiła Pawliczenko z d. Biełowa (ur. 12 lipca 1916 w Białej Cerkwi, zm. 27 października 1974 w Moskwie) – radziecki strzelec wyborowy. Pawliczenko urodziła się 12 lipca 1916 roku w Białej Cerkwi. W wieku 16 lat przeniosła się z rodziną do Kijowa, gdzie zapisała się do szkoły snajperskiej Osoawiachimu. Swoje pierwsze trafienie zaliczyła 8 sierpnia w pobliżu Bielajewki, używając karabinu Mosin. Następnie walczyła dwa i pół miesiąca w obronie Odessy, gdzie uzyskała 187 trafień. Gdy Rumuni zdobyli Odessę, została przeniesiona do Sewastopola. W maju 1942 roku miała już 257 trafień, ale w czerwcu została ciężko ranna w wyniku eksplozji pocisku moździerzowego i ewakuowana z Sewastopola do Noworosyjska. Po rehabilitacji nie powróciła na front, ale została wysłana w podróż po Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, by wygłaszać odczyty wzywające do zaangażowania się w wojnę i otwarcia frontu zachodniego. Była pierwszym obywatelem radzieckim przyjętym przez prezydenta USA, który wręczył jej rewolwer Colta. Jej potwierdzona, całkowita liczba trafień w czasie II wojny światowej wynosiła 309, w tym 36 snajperów wroga.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org