Kim są Nefilim w Biblii hebrajskiej?

Nefilim – termin, który najczęściej tłumaczy się jako „upadli” albo „giganci”. Z reguły oznacza istoty o ogromnych rozmiarach, urodzone w rezultacie obcowania synów Bożych – na ogół utożsamianych z aniołami – z ziemskimi kobietami.

Większość współczesnych polskich (jak i angielskich) przekładów zacytowanych powyżej Rdz 6,4 oraz Lb 13,33 oddaje występujące w nich słowo nefilim jako „giganci” lub „olbrzymi”. Tłumaczenia te podążają ścieżką wytyczoną już przez starożytny grecki przekład hebrajskiego tekstu Biblii znany jako Septuaginta. W Septuagincie bowiem tłumacze wielokrotnie posłużyli się terminem gigantes, żeby oddać kłopotliwe i nie w każdym kontekście niezrozumiałe słowa hebrajskie, m.in. nefilim, gibborim, refaim. W przypadku nefilim wydaje się, że powodów, dla których starożytni tłumacze zdecydowali się na przetłumaczenie nefilim jako gigantes, było kilka.