Sto pięćdziesiąt lat temu, 22 września 1862 roku nominację na urząd premiera Prus otrzymał z rąk króla Wilhelma I Otto von Bismarck (1815-1898). To było najważniejsze wydarzenie nie tylko w całym okresie panowania tego Hohenzollerna (1861-1888), ale również decyzja, której znaczenia dla polityki europejskiej nie sposób przecenić. Władzę w Prusach objął polityk nazywany później – od momentu zjednoczenia Niemiec (1871 r.) – "żelaznym kanclerzem". Człowiek, który był architektem tego zjednoczenia przez Prusy "krwią i żelazem", co nie byłoby możliwe bez ostatecznego zakończenia trwającej od czasów Fryderyka II prusko-austriackiej rywalizacji o przywództwo w Niemczech. Bismarck zakończył je w 1866 roku na polach Sadowy, i to walcząc nie tylko z monarchią Habsburgów, ale ze zdecydowaną większością państw skupionych w Związku Niemieckim.

Więcej informacji: www.pch24.pl