Pan uczący młodego Dafnisa gry na syrindze, rzeźba starożytna.

Pan (gr. Πάν Pán, łac. Pan, Faun, Faunus) – wywodzący się z Arkadii grecki bóg opiekuńczy lasów i pól, strzegący pasterzy oraz ich trzód. W rzymskim panteonie bogów Pan utożsamiany był z Faunem (Faunusem) lub z bogiem lasów Silvanusem.

Dafnis (gr. δάφνη) – w mitologii greckiej bożek pasterski pochodzenia sycylijskiego.

Był synem boga Hermesa i jednej z nimf. Porzucony przez matkę po urodzeniu w gaju wawrzynowym, został przygarnięty i wychowany przez nimfy i bóstwa polne. Dafnis wyrósł na pięknego młodzieńca, pasł kozy i śpiewał pieśni; uważano go za twórcę poezji bukolicznej. Zakochany w nim Apollo nauczył go gry na syrindze, Artemida zaś przekazała mu umiejętności myśliwskie.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org