Booccaccio — autor Dekameronu, znajomy Petrarki i przyjaciel Dantego, wybitny przedstawiciel renesansu włoskiego — ceniony jest dziś przede wszystkim jako twórca modelu nowożytnej noweli oraz obrońca głęboko humanistycznej zasady, by ludzkie rzeczy mierzyć ludzką miarą.

Zaliczane do najsłynniejszych utworów literatury światowej dzieło, Dekameron Giovanniego Boccaccia, zostało napisane w języku włoskim i po raz pierwszy ukazało się drukiem około 1470 roku, niemal sto lat po śmierci Boccaccia (1313–1375), który pracował nad nim prawdopodobnie w latach 1350–1353; dzieło znane było w odpisach i we fragmentach jeszcze przed publikacją.

Miejscem akcji Dekameronu jest willa w okolicach Florencji, gdzie dziesięć osób szlachetnego pochodzenia (siedem dam i trzech młodzieńców) chroni się przed panującą w mieście dżumą. Przebywają tam dziesięć dni — stąd zaczerpnięty z języka greckiego tytuł utworu (deka hemeron w starożytnej grece oznacza właśnie „dziesięć dni”). Towarzystwo spędza czas, opowiadając sobie historie — każdego dnia powstają opowieści na zadany temat, wybrany przez wyznaczonego na dany dzień „króla” lub „królową”.

Więcej informacji: wolnelektury.pl