Kto mógł uczestniczyć w starożytnych igrzyskach olimpijskich?

Starożytne igrzyska olimpijskie – panhelleńskie igrzyska odbywające się w cyklu czteroletnim ku czci boga Zeusa. Organizowano je w Olimpii (stąd nazwa igrzysk), mieście na Półwyspie Peloponeskim. Mogli w nich uczestniczyć wyłącznie mężczyźni.

Nie są znane dokładne początki igrzysk olimpijskich. Data pierwszych igrzysk w Olimpii przyjmowana jest na rok 776 p.n.e., a zwycięzcą w nich był Koroibos z Elidy. Według mitów ich inicjatorem był Herakles Idajski, jeden z braci Kuretów, którzy opiekowali się Zeusem. To właśnie Herakles wezwał pozostałych braci do rywalizacji w biegach, a zwycięzcę udekorował gałązką oliwną.

Igrzyska organizowano zawsze w czasie drugiej pełni Księżyca po przesileniu letnim, czyli na przełomie lipca i sierpnia. Miesiąc przed oraz podczas igrzysk olimpijskich w Grecji obowiązywał święty pokój (ekechejria), a udział w nich mogli brać wyłącznie nieobciążeni przestępstwem wolni obywatele Hellady. Występowali oni nago z wyjątkiem wyścigów rydwanów oraz hoplites – wyścigu w pełnym uzbrojeniu. Kobiety nie brały udziału w uroczystości, nawet w charakterze widzów. Jedyną uprawnioną do oglądania igrzysk kobietą była kapłanka bogini Demeter, której świątynia znajdowała się na terenie Olimpii. Mężatki opuszczały Olimpię na czas zawodów.