Demokryt z Abdery urodził się w latach 480-470 p.n.e. Bogaty spadek, jaki otrzymał po ojcu, umożliwił mu odbycie długiej podróży po różnych krajach. Demokryt sam o sobie pisał, iż ze wszystkich żyjących ludzi zwiedził największą część ziemi. W szczególności wymieniane są Babilon, Persja i Egipt, jak również Ateny, gdzie spędził wiele lat ze swego życia. To właśnie podróże umożliwiły Demokrytowi, poznanie całego bogactwa wiedzy owych czasów.

W odróżnieniu od eleatów, którzy zaprzeczali istnieniu wielości rzeczy oraz ruchu na tej podstawie, że jedno i drugie jest niemożliwe bez próżni, a próżnia nie istnieje, Demokryt uznawał oprócz bytu istnienie niebytu, którym według jego nauki, jest próżnia. Byt nie jest jeden, jak uczył Parmenides, lecz jest mnogi. Składa się on z niezliczonej ilości niewidocznych i niezmiernie małych cząstek poruszających się w próżni. Wbrew twierdzeniu eleatów, wielość rzeczy istnieje właśnie dlatego, że istnieje niebyt, czyli próżnia, rozdzielająca byt, czyli pełnię. Materialistyczny kierunek w filozofii przyrody Demokryta tłumaczył wszystkie zjawiska ruchem drobnych cząstek materii, ruchem materii. Uznanie ruchu za nieodłączną cechę materii oznaczało, że atomy znajdują się w wiecznym ruchu, który nigdy nie wygasa i który dzięki rozmaitym kombinacjom tworzy różnorodność znanych nam z makroskopowego doświadczenia zjawisk.

Więcej informacji: www.racjonalista.pl