Kto w zamian za Atlasa podtrzymywał sklepienie niebieskie?

Atlas — w mitologii greckiej olbrzym, jeden z tytanów. Należał do pokolenia olbrzymów, tytanów, poprzedzającego olimpijskie. Był synem Japeta oraz okeanidy Klymene, bądź, według innej wersji, Azji.

Atlas przebywał na najdalszych krańcach zachodu w pobliżu ogrodu swoich córek, Hesperyd. Atlasa identyfikowano także z górą, noszącą jego imię i znajdującą się w Afryce północnej, w którą to górę miał, według jednej z wersji mitu, zostać obrócony.

Podczas wojny olbrzymów, tytanów, z bogami olimpijskimi, Atlas stanął po stronie swoich pobratymców. Został ukarany przez Zeusa dźwiganiem na swoich barkach sklepienia niebieskiego. Pomógł Herkulesowi zdobyć trzy jabłka z ogrodu Hesperyd w zamian za co heros podtrzymywał za niego sklepienie niebieskie. Atlas próbował się wykupić od obowiązku podstępem i zaproponował Heraklesowi, że zaniesie trzy jabłka Eurysteusowi. Herakles zgodził się, ale poprosił Atlasa o pomoc, nim przejmie na siebie obowiązek dźwigania sklepienia. Atlas przytrzymał sklepienie, a Herakles uciekł z jabłkami. Według jednej z wersji Atlas, za brak należytej gościnności, został ukarany przez Perseusza, który pokazał mu głowę Meduzy. W ten sposób olbrzym obrócił się w kamień.