Kto wynalazł maszynę służącą do przenoszenia wody z nisko położonego akwenu do kanałów irygacyjnych?

Śruba Archimedesa – jeden z wynalazków przypisywanych Archimedesowi, w rzeczywistości jest wynalazkiem babilońskim. Jest to podnośnik zbudowany ze śruby umieszczonej wewnątrz rury ustawionej skośnie do poziomu. W czasie pracy dolny koniec śruby zanurzony jest w wodzie, a obrót śruby wymusza jej ruch do góry.

Stosowane są dwa rozwiązania konstrukcyjne. W jednym śruba umieszczona w rurze obraca się razem z tą rurą i drugie rozwiązanie, w którym śruba obraca się w nieruchomej rurze. W tym przypadku występują dosyć duże straty podnoszonej cieczy spowodowane nieszczelnościami między obracającą się śrubą i nieruchomą rurą.

Śruba Archimedesa jest maszyną prostą, używaną od czasów starożytnych do nawadniania kanałów irygacyjnych. W Holandii służyła do osuszania terenów położonych poniżej poziomu morza. Obecnie ze względu na takie zalety jak nieczułość na zanieczyszczenia, odporność na niskie temperatury oraz niezawodność działania, coraz częściej wykorzystuje się ją do podnoszenia ścieków.