Jurand ze Spychowa – fikcyjna postać z powieści Krzyżacy Henryka Sienkiewicza (1887–1900); polski rycerz, który po śmierci swej żony stał się pogromcą odpowiedzialnych za jej zgon Krzyżaków; ojciec Danusi.

Jego żona zginęła z rąk krzyżackich rycerzy, podczas napadu Krzyżaków na Spychów. Od tamtej pory poświęcił się zemście i stał się postrachem rycerzy zakonu.

Był ojcem Danusi, ukochanej i pierwszej żony Zbyszka z Bogdańca. Krzyżacy (Zygfryd de Löwe) za zabicie kilku rycerzy zakonnych, w tym Rotgiera, wypalili mu jedyne oko (drugie stracił już wcześniej podczas jednej z bitew), obcięli język, prawą dłoń i przetrzymywali w lochach. Zygfryd, aby wyrządzić mu jeszcze większą krzywdę, wypuścił go. Jurand idąc przez las, spotkał Maćka z Bogdańca i Jagienkę. Rozpoznał go Czech Hlawa, giermek Zbyszka z Bogdańca. Opiekowała się nim przez dłuższy czas w Spychowie Jagienka, podczas gdy Maćko wraz ze Zbyszkiem szukali porwanej Danusi. Rycerze wzięli wówczas Zygfryda do niewoli i posłali Jurandowi, aby go osądził, bowiem to on upokorzył Juranda. Tymczasem Jurand postanowił darować mu życie.

Zmarł wkrótce po śmierci córki Danusi, a Spychowem zajął się Hlawa wraz ze swoją żoną Anulą Sieciechówną.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org