Którą wojnę nazywano również wojną skańską?

Wojna szwedzko-duńska 1675-79 (zwana także wojną skańską) miała miejsce w latach 1675–1679 i była częścią ogólnoeuropejskich zmagań w ramach wojny Francji z koalicją.

W wyniku układu pokojowego w Roskilde w roku 1658 Duńczycy utracili tereny w południowej Szwecji. Król duński Chrystian V zdecydowany był odzyskać utracone ziemie. Flota duńska pod dowództwem Nielsa Juela pokonała Szwedów w bitwie u przylądka Jasmund (25 maja 1676) oraz pod Kopenhagą w 1677. W 1675 rozpoczęła się inwazja lądowa, która zakończyła się jednak niepowodzeniem Duńczyków.

W wojnie po stronie duńskiej walczyli m.in. Niemcy z Brandenburgii którzy przyłączyli się do walk po najechaniu ich terenów przez wojska szwedzkie w 1675. Po porażce pod Fehrbelinem 28 czerwca 1675 Szwedzi wycofali się do Prus Wschodnich a Brandenburgia zajęła część Pomorza Szwedzkiego. W roku 1679 zawarto układ pokojowy w Lund (tereny południa kraju pozostały przy Szwecji). W tym samym roku Brandenburgia zmuszona była zwrócić Pomorze Szwedom (układ w St. Germain 1679).