Wielki Sfinks w Gizie to ikoniczny symbol starożytnego Egiptu, przedstawiający ciało lwa i głowę człowieka, prawdopodobnie faraona Chefrena. Znajduje się na płaskowyżu Gizy, w pobliżu słynnych piramid, i jest jednym z najstarszych oraz najbardziej tajemniczych monumentalnych rzeźb na świecie, datowanym na około 2500 rok p.n.e. Wykuty z wapienia, ma 20 metrów wysokości i 73 metry długości, zachwycając swoją wielkością i tajemniczością.

Sfinks zainspirował wiele legend i teorii dotyczących jego celu i pochodzenia. Niektórzy sugerują, że służył jako strażnik nekropolii w Gizie, inni zaś widzą w nim symbol królewskiej władzy i boskiej ochrony. Jego ustawienie względem piramid i ciał niebieskich podkreśla zaawansowaną wiedzę astronomiczną Egipcjan i ich wierzenia religijne. Przez wieki Sfinks przetrwał naturalną erozję, ingerencje ludzkie i próby restauracji, pozostając świadectwem artystycznych i inżynieryjnych osiągnięć starożytnego Egiptu. Dziś przyciąga turystów, badaczy i entuzjastów, którzy pragną odkryć jego tajemnice i podziwiać jego ponadczasowe piękno.