Zaburzenia lękowe – grupa zaburzeń psychicznych, dla których charakterystyczne jest występowanie znacznego poczucia lęku bądź strachu. Lęk jest zmartwieniem o przyszłe wydarzenia, strach zaś reakcją na wydarzenia bieżące. Te uczucia mogą wywołać objawy fizyczne, takie jak przyspieszone bicie serca bądź drżenie. Ludzie dotknięci tymi zaburzeniami często cierpią na więcej niż jeden rodzaj zaburzeń lękowych, którym bardzo często towarzyszy depresja, zaburzenia osobowości, zaburzenia apetytu lub uzależnienie. Podstawowymi metodami leczenia zaburzeń lękowych są: psychoterapia, farmakoterapia, psychoedukacja, metody samopomocowe. Przy wyborze metody leczenia ważne jest określenie typu zaburzenia oraz ew. współchorobowości. Farmakologiczna pomoc w wielu formach lęku nerwicowego (szczególnie zaburzenia panicznego, fobii społecznej i zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego) okazała się skuteczna, a u części pacjentów jest praktycznie jedyną możliwą formą pomocy. U pacjentów z lękiem nerwicowym psychoterapia pozostaje jednak nadal niezwykle ważną, nieraz główną formą pomocy.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org