W chwili odkrycia kometa znajdowała się w odległości 7,2 j.a. od Słońca, zatem między Jowiszem a Saturnem. Była to największa odległość, z jakiej udało się odkryć nową kometę. Zazwyczaj są one w tych odległościach niezwykle słabe i nie wykazują prawie żadnej aktywności. Jednakże kometa Hale’a-Boppa wytworzyła już wówczas komę. Wielkość jądra oszacowano na ok. 60 km, było znacząco większe od jądra komety Halleya. Kometa znalazła się najbliżej Ziemi 22 marca 1997 r. (1,315 j.a., około 194 mln km). Większość komet byłaby z takiej odległości widoczna tylko za pomocą instrumentów astronomicznych. Gdy przechodziła przez peryhelium, osiągnęła jasność widomą −1m i stała się obiektem jaśniejszym od wszystkich gwiazd prócz Syriusza. Była widoczna nawet w miastach, gdzie światła skutecznie uniemożliwiają obserwacje nocnego nieba.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org