Maria I Tudor (1516 - 1558), zwana Krwawą Marią – królowa Anglii w latach 1553–1558, wcześniej księżniczka angielska, królowa Hiszpanii w latach 1556–1558, córka króla Anglii Henryka VIII Tudora i jego pierwszej żony, królowej Katarzyny Aragońskiej. Maria była starszą siostrą króla Edwarda VI i królowej Elżbiety I, ale każde z rodzeństwa miało inną matkę.

Maria, jako gorliwa katoliczka, od razu rozpoczęła zabiegi o powrót Anglii do katolicyzmu. Główna podpora angielskiej reformacji, arcybiskup Canterbury Tomasz Cranmer, został aresztowany i spalony na stosie jako heretyk. Na stanowisko arcybiskupa nominowano katolika, kardynała Reginalda Pole’a. Prześladowania protestantów przybrały na sile. Egzekucje trwały do końca panowania Marii i objęły około 300 osób.

Maria zmarła na raka lub puchlinę wodną 17 listopada 1558. Jej śmierć zakończyła ostatnią próbę rekatolicyzacji Anglii. Tron objęła jej siostra Elżbieta I, wyznaczona przez Marię na następczynię tronu, ponieważ ta wierzyła, że Elżbieta będzie kontynuować dzieło rekatolicyzacji, niedokończone przez śmierć Marii. Elżbieta była jednak gorliwą protestantką, co ukrywała przed Marią, i przywróciła anglikanizm jako religię panującą. Zmarłą królową zaczęto nazywać Krwawą Marią, a jej panowanie protestanci traktowali jako okres katolickiego terroru na tle spokojnych rządów władców protestanckich.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org