Rzymski system zapisywania liczb, zwany też łacińskim – addytywny system liczbowy, w podstawowej wersji używający 7 znaków.

System rzymski zapisywania liczb wykorzystuje cyfry pochodzenia etruskiego, które Rzymianie przejęli i zmodyfikowali ok. 500 p.n.e. Nadaje się on, co prawda, do wygodnego zapisywania liczb, jest jednak niewygodny w prowadzeniu nawet prostych działań arytmetycznych oraz nie pozwala na zapis ułamków (z wyjątkiem 1/2 + całości). Te niewygody nie występują w systemie pozycyjnym.

System rzymski stosowany był w łacińskiej części Europy do końca średniowiecza.

L = 50, C = 100, D = 500, a M równe jest tysiącowi.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org