Gobi (mong.: Говь; Gow’; chiń. 戈壁; pinyin Gēbì) – wyżynny obszar stepów, półpustyń i pustyń w Azji Wschodniej, leżący na terenie południowej Mongolii i północnych Chin. Po Saharze druga pod względem wielkości pustynia świata (nie licząc Antarktydy).

Pustynia Gobi była ważnym rejonem imperium mongolskiego, prowadziła przez nią trasa Szlaku Jedwabnego.

W latach 1922–1923 ekspedycja paleontologiczna z Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku pod kierownictwem Roya Andrewsa odkryła we Flaming Cliffs (Bajn Dzak) skamieniałe szkielety dinozaurów oraz, po raz pierwszy w historii badań naukowych, jaja dinozaurów.

Późniejsze badania wykazały, że Gobi jest jednym z najbogatszych na świecie stanowisk późnokredowych dinozaurów i pierwotnych ssaków. Duże znaczenie w poznaniu gobijskich skamieniałości miały późniejsze wyprawy radzieckie do gór Nemegt I. Jefriemowa oraz polsko-mongolskie pod kierownictwem prof. Kielan-Jaworowskiej.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org