"Wesele Figara" – czteroaktowa opera buffa z muzyką Wolfganga Amadeusa Mozarta i librettem Lorenza Da Ponte na podstawie "Le marriage de Figaro" – sztuki Pierre'a Beaumarchais'go z 1784 roku.

Wesele Figara kontynuuje historię przedstawioną w sztuce Cyrulik sewilski Pierre'a Beaumarchais'go i operze Giovanniego Paisiella pod tym samym tytułem, do tematu, także w Cyruliku sewilskim, powróci później Rossini. Prapremiera: Wiedeń, 1 maja 1786 r.

Sztuka Pierre'a Beaumarchais'go została napisana w 1781 roku. Pod koniec września Beaumarchais odczytał ją po raz pierwszy aktorom Comédie Française. Utwór spotkał się z krytyką króla Ludwika XVI i w efekcie został objęty zakazem publicznego wykonania. Czytany w prywatnych domach i jednocześnie obejmowany kolejnymi ograniczeniami budził spore zainteresowanie publiczności.

Sensacyjna sława utworu dotarła do Wiednia. Zespół Emanuela Schikanedera miał wystąpić ze spektaklem 3 lutego 1785 roku, ale cesarz Józef II zakazał wystawienia sztuki, chociaż zgodził się na opublikowanie drukiem jej przekładu na język niemiecki.

Mozart zainteresował się sztuką (w tym czasie poszukiwał libretta do kolejnej opery). Najprawdopodobniej zafascynowały go wyraziście nakreślone postacie bohaterów o indywidualnych cechach i wiarygodnych relacjach. Napisanie libretta Mozart zaproponował nadwornemu dramaturgowi cesarza Józefa – Lorenzo da Ponte. Cesarz zgodził się na przygotowanie opery pod warunkiem oczyszczenia tekstu z akcentów politycznych.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org