Wilczarz irlandzki – rasa psa zaliczana do grupy chartów, wyhodowana w Irlandii, użytkowana początkowo do polowań na jeleniowate i na wilki, obecnie jako pies-towarzysz. Typ chartowaty. Najdawniejszymi dokumentami piśmiennymi wspominającymi duże i silne psy z Irlandii były listy pisane przez rzymskich konsulów i pisarzy. Strabon (63 p.n.e. – 20 n.e.) donosił o istnieniu chartów pochodzących od Piktów i Celtów.

Dawne wilczarze irlandzkie, cenione w polowaniach na wilki i inną grubą zwierzynę, zaczęły zanikać wraz z postępującym przetrzebianiem populacji tych zwierząt. Räber podaje, z listów Gougha, że pod koniec XVIII wieku istniały jeszcze na terenach Irlandii wilki, ale już w niewielkiej liczbie. W końcowych latach XIX wieku duży wilczarz został uznany za rasę wymarłą. Kilka zachowanych linii było spokrewnionych w różnym stopniu z dawnym typem charta irlandzkiego. Przedstawicieli tej rasy hodowali nielicznie możni ze względu na historię oraz piękno rasy, która była symbolem statusu społecznego ich rodów.

Współcześnie są hodowane w celach reprezentacyjnych oraz towarzyskich. Pies tej rasy jest predestynowany do uprawiania sportów takich jak racing i coursing.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org