Ludzkie ogrody zoologiczne, znane również jako ekspozycje etnologiczne, były publicznymi pokazami ludzi, zwykle w tak zwanym "naturalnym" lub "prymitywnym" stanie. Były one najbardziej widoczne w XIX i XX wieku. Ekspozycje te często podkreślały rzekomą niższość kultury eksponatów i sugerowały wyższość "zachodniego społeczeństwa" poprzez tropy, które przedstawiały marginalizowane grupy jako "dzikie".

W latach 70. XIX wieku wystawy tak zwanych "egzotycznych populacji" stały się popularne w całym zachodnim świecie. Ludzkie ogrody zoologiczne można było znaleźć w wielu największych miastach Europy, takich jak Paryż, Hamburg, Londyn, Mediolan, a także w miastach amerykańskich, takich jak Nowy Jork i Chicago. Carl Hagenbeck, handlarz zwierzętami, był jednym z pierwszych zwolenników tego trendu, kiedy w 1874 roku, na sugestię Heinricha Leutemanna, zdecydował się wystawić Lapończyków na "Wystawie Lapońskiej".

W 1876 roku Hagenbeck zorganizował wystawę nubijską, a w 1880 roku wystawę Eskimosów. Wystawy te odniosły tak duży sukces, że zostały włączone do paryskich targów światowych w 1878 i 1889 roku, na których zaprezentowano "murzyńską wioskę".

W 1896 roku, aby zwiększyć liczbę odwiedzających, Cincinnati Zoo zaprosiło stu rdzennych Amerykanów Sioux do założenia wioski w tym miejscu. Siuksowie mieszkali w zoo przez trzy miesiące.

Więcej informacji: en.wikipedia.org