Nahur górski (dawniej także: nahur, bharal, owca niebieska) – azjatycki gatunek ssaka z rodziny wołowatych, spokrewniony z kozami i owcami. We wcześniejszej polskiej literaturze zoologicznej dla określenia gatunku używana była nazwa zwyczajowa „nahur”, zaś internetowa encyklopedia PWN „nachur”. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi przypisano nazwę nahur górski, rezerwując nazwę nahur dla rodzaju Pseudois.

Długość ciała 115–165 cm, wysokość w kłębie 75–90 cm. Samce dużo większe od samic. Budową przypomina owcę (Pseudois – niby-owca). Szara sierść z jasnym brzuchem. Rogi występują u obu płci, są poprzecznie karbowane, wygięte do tyłu, u samców do 80 cm długości. W zimie (u młodych i dorosłych) osobników sierść zmienia kolor na łupkowoniebieski z widocznie białym podbrzuszem. Obie barwy oddzielone są ciemnoszarym pasem. Nahur górski prowadzi dzienny tryb życia. Z wyjątkiem pory godowej żyje w stadach, które tworzą osobno samice z młodymi i osobno samce. Żywi się głównie trawą i ziołami.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org