Gekony z gatunków nadrzewnych charakteryzują się niezwykłą zdolnością przylegania do powierzchni i wspinania się nawet po pionowo ułożonych, makroskopowo gładkich materiałach. Mogą one nawet zwisać z sufitu przytrzymując się wyłącznie jedną nogą, bez pozostawiania widocznych śladów. Odpowiednio ukształtowane palce gekonów zapewniają bezpośrednie przyleganie do ciał bez udziału cieczy i towarzyszącego im zjawiska napięcia powierzchniowego.

Poprzednio, inżynierowie z USA skupili się przede wszystkim na odtworzeniu struktury nanowłosków. Tym razem zmodyfikowali nieco koncepcję i postanowili naśladować zmiany geometrii powierzchni, wywodzące się ze zintegrowanego systemu połączenia skóry, ścięgien i kości gekona. Jak wyjaśniają autorzy, kluczem do silnego połączenia między ciałami było stworzenie materiału łatwo dopasowującego się do pożądanej powierzchni, przy zachowaniu maksymalnej sztywności.

Produkt o nazwie “Geckskin” to kompozyt łączący materiały o różnych właściwościach. Badacze wykorzystali miękkie elastomery oraz bardzo sztywne elementy, takie jak szkło i tkaniny z włókien węglowych. Przez odpowiednie “dostrajanie” sztywności (proporcje i ułożenie składowych materiałów) można było optymalizować kompozyt dla wielu zastosowań. Odkształcenia (rozciąganie, ścinanie i zginanie) powodowane naprężeniami (obciążeniem) szeregowo uporządkowanych elementów kompozytu wpływały na zwiększenie wydajności sił adhezji.

Więcej informacji: materialyinzynierskie.pl