Już w pierwszej połowie XX wieku producenci wyrobów masowych zmagali się z problemami wynikającymi ze stosowania wkrętów z nacięciem prostym. Pozycjonowanie wkrętaków i wkrętów było czasochłonne, wypadające z wgłębień narzędzia uszkadzały wkręty i kaleczyły powierzchnie montowanych elementów. Opracowanie nowego typu łba było koniecznością.

W roku 1933 Amerykanin John P. Thompson uzyskał patent na wgłębienie o kształcie krzyża. Miało ono własności samocentrujące, co ułatwiało zestawienie narzędzia i wkręta oraz zapobiegało wypadaniu wkrętaka podczas montażu. Thompson zaproponował swój patent kilku producentom wkrętów, ale wszyscy twierdzili, że jest ono niewykonalne – naprężenia powstające przy wykonywaniu wgłębienia zniszczą łeb wkręta. Zainteresowanie wykazał dopiero pewien znajomy Thompsona – Henry F. Phillips, który natychmiast założył firmę Phillips Screw Company, namówił do współpracy największego producenta śrub w Ameryce – American Screw Company i odkupił prawa patentowe od Thompsona. Phillips dokonał kilku zmian w koncepcji Thompsona, zaś prezes American Screw Company zapowiedział, że zwolni każdego, kto uważa, że takiego wkręta nie da się wyprodukować. Dopiero po tych konstrukcyjno-organizacyjnych zmianach, w roku 1936 pojawił się wkręt systemu Phillips.

Nowy typ wgłębienia przyjął się bardzo szybko z powodu swoich niewątpliwych zalet. W ciągu kilku lat przyjęty został przez niemal wszystkich producentów śrub w Ameryce oraz rozprzestrzenił się na cały świat.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org