Kapitanowie statków niewolniczych nie zdawali sobie sprawy, że Afrykańczycy porozumiewali się przez pieśni, jak i przez rytmy. Konkretny rytm mógł być sygnałem do buntu. Wiedziano, że w Afryce posługiwano się bębnami do komunikacji, stąd wszelkie instrumenty perkusyjne zostały w pewnym momencie zakazane. Słynna Kolej Podziemna była organizacją przemycającą zbiegłych niewolników na północ, w rejon, gdzie nie było niewolnictwa. Prowadziła ich w większości przez rzekę Ohio lub linię Mason - Dixon, czasem aż do Kanady. Kiedy przygotowywano transport-ucieczkę, niewolnicy śpiewali lub nucili przez cały dzień: Git on Board Little Chillen lub The Gospel Train. Jedną z najbardziej znanych "konduktorów" była Harriet Tubman. Pieśnią, którą ona używała, by zachęcać niewolników do ucieczki, była Go Down Moses.

Więcej informacji: prasa.wiara.pl