21 lipca 1899 w Oak Park na przedmieściach Chicago urodził się Ernest Hemingway. Karierę zaczynał jako dziennikarz w The Kansas City Star, w 1954 roku uhonorowano go Literacką Nagrodą Nobla. Hemingway pisał stosując się do zasady nazywanej górą lodową. "Jeśli autor wie wystarczająco dużo na temat, o którym pisze, może pominąć to, co wie. Jeśli tak będzie, czytelnik będzie miał poczucie, jakby autor to napisał" - uważał. Zasada góry lodowej odnosi się do tego, że tylko jedna ósma lodowca jest widoczna powyżej lustra wody, reszta ukryta jest pod wodą. Autor powinien znać całość, ale część świadomie wykluczyć. "Pisarz, który pomija fakty, ponieważ ich nie zna, pozostawia puste miejsca w swoim dziele".

Jako dziennikarz i korespondent w Paryżu Ernest Hemingway opisywał wydarzenia z wyłączeniem kontekstu. Jego utwory koncentrowały się na szczególe, jak reflektor na teatralnej scenie pokazując tylko jeden element, a nie całą scenografię w pełnym świetle. Robił tak, by osiągnąć taki stopień intensywności, który by go zadowalał. Mówił, że "proza to architektura, a nie wyposażenie wnętrz, zaś barok się skończył". Czytając prace Rudyarda Kiplinga pisarz nauczył się, jak maksymalnie skracać. O koncepcji pominięcia pisał: "możesz pominąć wszystko wiedząc, że to pominąłeś, a pominięta część wzmocniłaby historię i sprawiła, że czytelnicy poczuliby coś więcej niż zrozumieli". Uważał, że jakość tekstu można ocenić nie po tym, co się w nim znalazło, a po tym, co zostało z niego usunięte.

Więcej informacji: izabelazukowska.blogspot.com