Amenhotep IV zasiada na tronie w 1353 r. p.n.e. po śmierci swojego ojca Amenhotepa III otrzymując tym samym najwspanialsze i najpotężniejsze ówczesne państwo. Jego stolicą są Teby, miasto opływające w wszelkie możliwe bogactwa materialne jak i duchowe, którego tak zaciekle bronili kapłani Amona. Od wczesnego dzieciństwa Amenhotep IV był świadkiem zdumiewających obrzędów religijnych ku czci tebańskiego boga, które z pewnością odcisnęły piętno w umyśle młodego człowieka. Jednak nie ma dowodów jakoby w pierwszych latach panowania Amenhotep chciał przeprowadzić rewolucję religijną. Początkowo nowy faraon robił to czego od niego oczekiwano. Wykończył dekoracje wielkiego pylonu ojca w Ipetsut, uzupełniając go swoimi reliefami. W Nubii założył nowe miasto ze świątynią ku czci Amona – Ra.

Jednakże już rok po koronacji Amenhotep IV zaczął wprowadzać w czyn koncepcje radykalnej teologii. W Ipetsut wzniósł osiem nowych budowli poświęconych nie Amonowi lecz Atonowi.

W piątym roku swego panowania zmienia imię z Amenhotepa IV na Echnatona. Wybór tego imienia zrywa z linią Amenhotepów, którzy wiernie służyli Amonowi, patronowi Teb. Trzeba podkreślić, iż już sama zmiana imienia u współczesnych Egipcjan zostaje odebrana jako rewolucja religijna. Jednak Echnaton nie bardzo się tym przejmował. Mało tego w samym sercu Karnaku, czyli ziem poświęconych Amonowi postawił przepiękną świątynię ku czci Atona.

Więcej informacji: historia.org.pl