Od końca XV w. datuje się penetracja europejska. W 1472 Portugalczycy (Ruiz di Sikeira) dotarli nad rzeką Wouri, którą nazwali Rio dos Camarões [‘rzeka krewetek’] (stąd nazwa kraju), 1480 założyli u ujścia tej rzeki punkt skupu i wywozu niewolników; w końcu XVI w. miejsce Portugalczyków zajęli Holendrzy. Później (od XVIII w.) powstawały faktorie brytyjskie, francuskie, niemieckie, handlujące niewolnikami, kością słoniową, olejem palmowym (za pośrednictwem Dualów), przybywali misjonarze. 1882–84 przebywała tu polska wyprawa badawcza (L. Janikowski, S. Rogoziński, K. Tomczek). W 1884 układy niemieckiego podróżnika G. Nachtigala z władcami Duali zapoczątkowały protektorat niemiecki na wybrzeżu obecnego Kamerunu. W 1888 Niemcy umocniwszy się na wybrzeżu rozpoczęli podbój wnętrza kraju, zakończony w początku XX w., zaś 1911 na mocy traktatu niemiecko-francuskiego, przekazującego we władanie Niemiec część francuskiej kolonii, Gabonu, panowanie niemieckie zostało rozciągnięte aż do rzeki Kongo. W czasie niemieckiego panowania w Kamerunie na ziemiach zabranych tubylcom powstały plantacje kakao, kawy, kauczukowca.

Więcej informacji: encyklopedia.pwn.pl