Który król Francji był znany jako "Król-Słońce"?

Ludwik XIV (1638-1715) – król Francji w latach 1643-1715 z dynastii Burbonów. Koronowano go w 1654 roku, lecz pełnię władzy przejął dopiero po śmierci kardynała Mazariniego w 1661 roku. Rok wcześniej ożenił się z Marią Teresą, córką króla Hiszpanii Filipa IV, co otworzyło Burbonom drogę do przejęcia tronu w Madrycie w późniejszych latach.

Przez ponad pół wieku Ludwik, zwany „Królem Słońce” rządził krajem osobiście, opierając się na rozwiniętej i silnie scentralizowanej administracji. Rola szlachty została przez niego znacznie ograniczona. Podobnie zmalało znaczenie regionalnych parlamentów. Już jego poprzednicy stopniowo wzmacniali władzę królewską, ale to on sprawował rzeczywiście rządy absolutne. W tym sensie jego stwierdzenie z 1655 roku – „Państwo to ja” – było w pełni uzasadnione. Otaczając się zdolnymi współpracownikami, takimi jak Jean-Baptiste Colberg czy François Michel Le Tellier de Louvois, zdołał przeprowadzić szereg reform gospodarczych i usprawnić armię. Jego panowanie jest też uważane za okres największego rozkwitu francuskiej kultury. Monarcha wspierał rozwój literatury, nauki i sztuki. Symbolem władzy królewskiej stał się zbudowany na jego polecenie pałac Wersalu, gdzie dwór przeniósł się w 1682 roku.