Który król Judei przeprowadził przebudowę Drugiej Świątyni obejmującej Ścianę Płaczu?

Druga Świątynia – najważniejsza świątynia Izraelitów, niegdyś znajdująca się w Jerozolimie, na Wzgórzu Świątynnym. Zgodnie z żydowską tradycją powstała w latach 537–516 p.n.e. z inicjatywy perskiego króla Cyrusa II Wielkiego na miejscu Pierwszej Świątyni, która została zniszczona przez armię babilońską w 587 roku p.n.e. Następnie podległy Cesarstwu Rzymskiemu król Herod Wielki przeprowadził przebudowę i powiększenie świątyni. Budowla została zniszczona przez wojska rzymskie w 70 roku n.e. podczas oblężenia Jerozolimy.

Według Józefa Flawiusza jeden z rzymskich żołnierzy wziął pochodnię i rzucił ją na ozdobne gobeliny, które wisiały wzdłuż ścian zewnętrznych świątyni. Kiedy zajęły się ogniem, Rzymianie próbowali je ugasić, lecz nie mieli wystarczającej ilości wody. Ogień był tak intensywny, że nawet kamienie, z których zbudowana była świątynia, poddały się jego wpływowi i budowla runęła. Jak podaje Talmud, świątynia płonęła nie tylko po południu 9 dnia miesiąca aw, ale także cały 10 dzień.