Przed wiekiem XIX kobalt był używany przeważnie jako barwnik. Od czasów średniowiecza używa się go do produkcji niebieskiego szkła. Barwa niebieska powstaje w wyniku zmieszania smaltynu rozgrzanego gorącym powietrzem, kwarcu oraz węglanu potasu. Powstaje w wyniku tego barwnik – smalta. W roku 1780, Sven Rinman odkrył zieleń kobaltową, a w 1802 roku Louis Jacques Thénard błękit kobaltowy (błękit Thénarda). Błękit Thénarda, glinian kobaltu oraz zieleń kobaltowa były używane jako barwniki przy tworzeniu obrazów z powodu swojej trwałości.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org