Feniks (gr. φοίνιξ foínix, łac. phoenīx) – mityczny ptak uznawany za symbol Słońca oraz wiecznego odradzania się życia. W starożytnym Egipcie jako benu (zgrecyzowane boinu) był ptakiem świętym, pierwotnie wyobrażanym jako pliszka, a następnie na podobieństwo czapli albo złotego sokoła o głowie czapli. W tej postaci uważany był za wcielenie słonecznego boga Ra oraz codziennego przebiegu słońca, a także corocznego przyboru i wylewu Nilu. U Egipcjan symbolizował potem (zwłaszcza w okresie Nowego Państwa) ogólnie nieśmiertelność i duchową przemianę. Za pośrednictwem Greków, Rzymian i wczesnochrześcijańskich Ojców Kościoła to powiązanie z nieustanną odnową przeniesiono na symbol stworzenia, które w określonych odstępach czasu ginie, ażeby powstać na nowo. W tym alegorycznym ujęciu feniks stał się też później symbolem zarówno Chrystusa, jak i ogólniej – zmartwychwstania i nieśmiertelności.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org