Mieszko II Lambert (ur. 990, zm. 10 lub 11 maja 1034) – król Polski w latach 1025–1031, książę Polski 1032–1034 z dynastii Piastów. Syn Bolesława Chrobrego, przejął władzę po śmierci ojca.

(...) Kiedy Mieszko zajęty był obroną Łużyc przed wojskami Konrada II, ze wschodu ruszyła wyprawa Jarosława Mądrego i Mścisława. W 1031 ponownie najechali oni i przyłączyli do swojego kraju Grody Czerwieńskie, a następnie osadzili Bezpryma na tronie. Mieszko zmuszony został do ucieczki z kraju.

(...) Mieszko wyruszył do Czech. Książę Uldaryk po raz kolejny uwięził Mieszka, ten jednak nie mógł tym razem liczyć na wsparcie cesarza. Został nie tylko pojmany, ale również wykastrowany, co miało być karą za oślepienie przez Bolesława Chrobrego księcia czeskiego Bolesława III Rudego. Gall Anonim następująco przedstawił to wydarzenie w swojej kronice: „Opowiadają też, że Czesi schwytali (go) zdradziecko na wiecu i rzemieniami skrępowali mu genitalia tak, że nie mógł już płodzić (potomstwa), za to, że król Bolesław, jego ojciec, podobną im wyrządził krzywdę, oślepiwszy ich księcia, a swego wuja. Mieszko tedy powrócił wprawdzie z niewoli, lecz żony więcej nie zaznał”.

Więcej informacji: pl.m.wikipedia.org