Kabaddi – zespołowa gra indyjska, znana od około 4 tysięcy lat, popularna w południowej Azji, rozpowszechniona też w Azji południowo-wschodniej, w Japonii i Iranie. To narodowa gra Bangladeszu i indyjskich stanów: Andhra Pradesh, Pendżab i Maharasztra. Grano w nią nawet w armii brytyjskiej za czasów okupacji Indii – dla utrzymania sprawności żołnierzy i zachęcenia Hindusów do wstępowania do armii brytyjskiej. W 1950 powstała Indyjska Federacja Kabaddi, która skodyfikowała zasady gry. Nazwa „kabaddi” pochodzi od słowa w języku hindi, które oznacza „utrzymać oddech”. Rozgrywane są w hali, na boisku kołowym lub na plaży.

W grze biorą udział dwie drużyny złożone z 10–12 zawodników, z czego na boisku występuje po 7 z każdej drużyny. Gra polega na tym, aby zawodnik drużyny atakującej sahi przedostał się do kręgu tworzonego przez drużynę przeciwną, krzycząc cały czas słowo „kabaddi”. Jeżeli mu się to uda, musi w ciągu 30 sekund lub w odmianach ludowych w czasie jednego oddechu dotknąć przynajmniej jednego zawodnika drużyny broniącej, a następnie powrócić do swojej drużyny. Zawodnicy dotknięci są eliminowani z gry. Zadaniem drużyny broniącej jest wykluczenie sahi poprzez uniemożliwienie mu w ciągu 30 sekund (jednego oddechu) powrotu do własnego zespołu. Drużyny naprzemiennie wysyłają kolejnych sahi. Walka toczy się bez ekwipunku i jest nadzorowana przez dwóch sędziów.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org