Jad dziobaka – toksyna zawierająca około 250 zidentyfikowanych związków chemicznych, wytwarzana przez dziobaki, które są jednym z niewielu gatunków jadowitych ssaków. Toksyna ta jest wytwarzana przez samce tego zwierzęcia, które posiadają na kończynach tylnych parę ostróg, którymi mogą wprowadzić tę substancję. Wywołuje ona silny ból, ale jest niegroźna dla życia człowieka.

Chociaż skład jadu dziobaka wywiera zasadniczo podobny zakres działań do jadu węży, jego funkcja wydaje się być inna niż u gadów; działanie nie zagraża życiu, niemniej jest wystarczająco silne, by osłabić i unieszkodliwić ofiarę. Jad nie jest używany w celu obezwładnienia lub zabicia ofiary, i chociaż używany jest w celu obronnym, produkują go wyłącznie samce. Ponieważ jego produkcja rośnie w okresie gniazdowania, przypuszcza się, że jego funkcją jest zaznaczanie dominacji i kontrola terytorium w tym okresie.

Jad jest wystarczająco silny, by zabić mniejsze ssaki, ale nie zagraża życiu człowieka. Niemniej, wywołuje rozdzierający ból, który może być tak silny, że obezwładnia ofiarę. W pobliżu rany gwałtownie pojawia się obrzęk, stopniowo rozprzestrzeniający się na zewnątrz. Według opisów przypadków i anegdotycznych doniesień, ból przechodzi w długotrwałą przeczulicę, utrzymującą się od kilku dni do kilku tygodni, a niekiedy miesięcy.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org