Dziobak jest ssakiem z Australii posiadającym niektóre cechy gadów, jak na przykład składanie jaj. Choć dzisiaj widzimy dużą różnicę między ssakami i gadami, kiedyś te zwierzęta miały wspólnego przodka – twierdzi Wes Warren z Washington University School of Medicine w St. Louis.

Przypominające ssaki gady odbiegły od linii ewolucyjnej, jaką dzieliły z ptakami i gadami mniej więcej 280 milionów lat temu. Około 80 milionów lat później stekowce – inaczej ssaki jajorodne – oddzieliły się od linii ssaków – opowiada Rebecca Young, biolog z University of Texas w Austin. Jedyne co pozostało z tej gałęzi drzewa genealogicznego to właśnie dziobak oraz cztery gatunki kolczakowatych. Do tego współczesne dziobaki zamieszkują antypody, a zapisy kopalne pokazują, że pradawni krewni mieszkali w Ameryce Południowej.

Mleko dziobaka wydostaje się na zewnątrz poprzez pory w skórze brzucha, a nie przez brodawki sutkowe jak u wszystkich ssaków. Kolejną niesamowitą cechą adaptacyjną dziobaka jest sposób poszukiwania pożywienia. Pod wodą dziobak zamyka oczy, uszy i nos, a ofiarę namierza wykrywając prądy elektryczne za pomocą dzioba, wyglądem zbliżonego do dzioba kaczki.

Ich jad zlokalizowany jest w ostrogach przy piętach samców – to jedyna w swoim rodzaju metoda wśród jadowitych stworzeń.

Więcej informacji: www.national-geographic.pl