Jaskra to choroba nerwu wzrokowego, która polega na jego postępującym zaniku (tzw. neuropatia jaskrowa). Zmiany zanikowe w nerwie wzrokowym są nieodwracalne i bez leczenia powodują stopniowo pogłębiającą się utratę wzroku. Rozpoznanie typu jaskry decyduje o wyborze metody leczenia. Na jaskrę cierpi ponad 70 milionów ludzi na świecie i ponad 6 milionów jest z tego powodu niewidomych. Jeszcze nie do końca wyjaśnione są przyczyny powstawania wszystkich postaci tej choroby. Istnieje bowiem jaskra wrodzona, dziecięca, młodzieńcza, jaskra ludzi dorosłych, jaskra wtórna w przebiegu innych chorób oczu. Zwykle tym postaciom jaskry towarzyszy podwyższenie ciśnienia w oku. Wszystkie rozpoczynają się od ubytków w polu widzenia, a kończą na całkowitym zaniku nerwu wzrokowego i ślepocie. W zależności od budowy przedniego odcinka oka (kąta przesączania) jaskra dzieli się na: jaskrę z otwartym i jaskrę z zamykającym się kątem przesączania. Infografika przedstawiająca oko chore na jaskrę oraz rodzaje jaskry. Specyficzna budowa przedniego odcinka oka może prowadzić do nagłego zamknięcia odpływu cieczy wodnistej przez gruba, wypukłą tęczówkę lub dużą, pęczniejąca soczewkę. W niesprzyjających okolicznościach ( np. poszerzenie źrenicy, nagły stres) dojść może do nagłego zamknięcia kąta przesączania i gwałtownego wzrostu ciśnienia w oku ( ostry atak jaskry), który w bardzo krótkim czasie doprowadzić może do zaniku włókien nerwowych siatkówki i ślepoty.

Więcej informacji: instytutoka.pl