Który ze znanych gatunków legwanów skaczą do wody w poszukiwaniu pożywienia?

Masywna jaszczurka o dużej głowie, silnych kończynach i długim ogonie, który może stanowić nawet ponad połowę długości ciała. Uwagę zwraca ząbkowany grzebień skórny, ciągnący się od głowy, poprzez środek grzbietu aż po końcówkę ogona. Palce zakończone s ostrymi pazurami, co ułatwia wędrówkę po śliskich skałach, bocznie spłaszczony ogon jest przydatny w trakcie pływania. Ubarwienie ciała przeważnie szaroczarne, niekiedy z jaśniejszymi popielatymi plamami układającymi się w pręgi na grzbiecie. Ich ciemne ubarwienie pozwala jaszczurce szybciej osiągnąć optymalną temperaturę ciała. Podgatunki z poszczególnych wysp mogą się nieznacznie różnic wielkością i ubarwieniem, samce są większe od samic.

Najczęściej spotykany na głazach i nadmorskich skałach wulkanicznych, tuż nad poziomem gdzie rozbijają się fale. W ciągu dnia są ospałe, najczęściej gromadnie wygrzewają się w promieniach słońca. Gdy już odpowiednio nagrzeją swoje skało, skaczą do wody by zerwać kępę wodorostów i nasycić głód, następnie ponownie suszą się na nadbrzeżnych głazach. Mimo, że na ladzie sprawiają wrażenie powolnych i ociężałych, w wodzie pokazują swoje drugie oblicze: są doskonałymi pływakami i świetnie nurkują. Pod wodą mogą przebywać nawet do 50 minut i nurkować na głębokość 10 metrów a temperatura ich ciała niekiedy spada o kilkanaście stopni.