Maria Antonina została ścięta w 1793 roku. W drodze na szafot nadepnęła na stopę kata. „Wybacz mi, panie.” – to ostatnie słowa królowej deficytu, jak była nazywana.

Maria Antonina, czyli Maria Antonia Josefa Johanna von Österreich, przyszła na świat w Wiedniu w 1755 roku. Urodziła się w czasach, kiedy Habsburgowie i Burbonowie, dwie wielkie europejskie dynastie, szukali porozumienia. W celu umocnienia układów postanowiono skojarzyć wnuka Ludwika XV z jedną z córek Marii Teresy. Maria Antonina została wybrana do małżeństwa z Burbonem. Przyszła królowa Francji w młodości odznaczała się lenistwem i brakiem talentów.

W 1700 roku Maria Antonina wyszła za przyszłego delfina Francji, przyszłego króla Ludwika XVI, syna Ludwika Ferdynanda i Marii Józefy Wettyn. Austriaczka szybko utraciła popularność wśród Francuzów: była rozrzutna, trwoniła majątek dworu w ciężkich czasach, posądzano ją o rozwiązłość. W 1774 roku Maria Antonia została królową Francji.

Francuzi widzieli w niej źródło swojego ubóstwa. Nazywano ją Madame Deficit. W rzeczywistości niedola Francji była skutkiem długoletniej polityki jej władców, nie wyłącznie Marii Antoniny.

Głowa Marii Antoniny została odcięta gilotyną o godzinie dwunastej piętnaście 16 października 1793 roku. 18 stycznia 1815, po restauracji Burbonów, jej szczątki ekshumowano z masowego grobu na terenie cmentarza św. Magdaleny.

Więcej informacji: eszkola.pl