Karibu północnoamerykański jest jednym z niewielu gatunków zwierząt, którym najbardziej odpowiadają surowe warunki klimatyczne okolic podbiegunowych. Pochodzi z Ameryki Południowej, zaś jego przodkowie przywędrowali z Azji. Początkowo zwierzęta te żyły w lasach, ale stopniowo przystosowały się do rozległych, odkrytych przestrzeni. Przez około 18000 lat ogromne stada renów zamieszkiwały Francję i Hiszpanię, o czym świadczą malowidła w grotach Lascaux i Altamina. W Eurazji przez tysiące lat był tępiony podczas polowań, dzisiaj pozostały tam już niemal wyłącznie stada udomowionych zwierząt, zwanych reniferami lub renami. W przeciwieństwie do renifera, karibu nigdy nie został udomowiony, ponieważ Indianie zawsze przedkładali polowanie nad hodowlę. Pozostałe 3 podgatunki to: karibu Granta, karibu tundrowy oraz karibu Peary'ego.

W Ameryce Północnej jego aktualna nazwa - karibu - pochodzi z języka Indian Algonkinów. "Xalibu" oznacza "szuflujący" - określenie to pochodzi od rozgrzebywania śniegu racicami w poszukiwaniu pożywienia. Prowadzi koczowniczy tryb życia, co wynika z konieczności ciągłego poszukiwania pokarmu. Ogromnie towarzyskie, wędrują stadami liczącymi tysiące zwierząt z kwater zimowych daleko na północ na letnie pastwiska w tundrze. Latem stado dzieli się na mniejsze grupy, rozchodzące się po całej tundrze, a na jesieni łączy się ponownie i rusza w daleką powrotną wędrówkę.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org