Eksperymenty Iwana Pawłowa z psami są bardzo dobrze znane w historii psychologii. Ludzie zbudowali psychologiczną teorię uczenia się z jego małego przypadkowego odkrycia. Badania Pawłowa pomogły nam zrozumieć asocjacyjne uczenie się poprzez warunkowanie klasyczne.

Warunkowanie klasyczne polega na powiązaniu początkowo neutralnego bodźca ze znaczącym bodźcem. Tak więc, gdy bodziec neutralny jest obecny przy braku innych bodźców, otrzymamy podobną odpowiedź do tej, którą otrzymalibyśmy, gdybyśmy wprowadzili znaczący bodziec. Ta zdolność do kojarzenia bodźców, niezależnie od tego jak różne mogą być, pomaga nam w wielu codziennych sytuacjach.

Iwan Pawłow, rosyjski fizjolog, prowadził badania dotyczące tego jak psy śliniły się w obecności pokarmu. Pewnego dnia pracując nad tym eksperymentem zauważył, że psy zaczęły się ślinić zanim nawet wyjął jedzenie. Samo poddanie psów warunkom eksperymentu wystarczyło, by wywołać w nich tę reakcję.

Pawłow doszedł do wniosku, że jego psy w jakiś sposób powiązały eksperyment z rychłym wprowadzeniem pożywienia. Aby rozwikłać tajemnice tych nowych odkryć, Pawłow zaczął projektować serię eksperymentów. Jego celem było przetestowanie jego hipotezy, że gdy przedstawimy dwa bodźce warunkowo, może nastąpić pewne skojarzenie.

Więcej informacji: pieknoumyslu.com