Lublana – stolica i największe miasto Słowenii, położone nad rzeką Ljubljanicą; jugosłowiańskie miasto-bohater. Historia Lublany sięga roku 2000 p.n.e., kiedy to pierwsi ludzie zaczęli budować tymczasowe drewniane chaty na terenie dzisiejszej stolicy Słowenii. W późniejszym czasie teren ten stał się częstym szlakiem dla różnych ludów oraz plemion. Jako pierwsi na stałe zamieszkali na tych terenach Wenetowie. W III w. p.n.e. tereny te zostały zamieszkane także przez celtyckie plemię Taurisci. W I w. n.e. Rzymianie założyli na terenie dzisiejszej Lublany wojskowe obozowisko nazywając je Emona. W 452 r. Hunowie dowodzeni przez Attylę zniszczyli kompletnie osadę. Emona liczyła ok. 6 tysięcy mieszkańców i odgrywała dużą rolę podczas licznych walk.

Nazwa miasta, Luwigana, pojawiła się po raz pierwszy w dokumencie z 1144 roku. W XIII w. miasto zostało podzielone na trzy dzielnice: Stari trg, Mestni trg, Novi trg. W 1220 roku Lublana otrzymała prawa miejskie, wraz z prawem do bicia własnej monety. W 1270 roku Kraina została zdobyta przez króla czeskiego Przemysła Ottokara II Wielkiego. W 1278 r. został on jednak pokonany przez Rudolfa I Habsburga, który zmienił nazwę miasta na Laibach. Lublana pozostawała w rękach Habsburgów do roku 1797.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org