Największym oceanem świata jest Ocean Spokojny. Który jest drugi?

Ocean Atlantycki (Atlantyk) – drugi pod względem wielkości ocean na Ziemi pokrywający około jednej piątej jej powierzchni.

Nazwa wywodzi się z mitologii greckiej i oznacza „Morze Atlasa”. Najstarsza znana nazwa pochodzi z Dziejów Herodota z około 450 roku p.n.e. (Hdt. 1.202.4): Atlantis thalassa (gr. Ἀτλαντὶς θάλασσα). Nim Europejczycy odkryli inne oceany termin ocean był synonimem wszystkich wód na zachód od Cieśniny Gibraltarskiej. Grecy uważali, że ocean to gigantyczna rzeka, która opływa świat.

Hezjod w eposie Prace i dni napisał, że „Ojciec Zeus utworzył, na krańcach zamieszkałego świata, gdzie nie docierają ludzie i nie mieszkają bogowie nieśmiertelni, otoczone pełnym głębokich wirów oceanem Wyspy Błogosławione, gdzie życie toczy się bez mozołu i smutku”.

W średniowieczu żeglarze portugalscy i hiszpańscy nazywali go Morzem Ciemności (łac. Mare Tenebrarum). Podobnie nazywali go również Arabowie i Berberowie. Wszyscy oni bali się zapuszczać daleko od brzegu, miał on bowiem sięgać krańców świata.

Oficjalna nazwa polska, zatwierdzona przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych, brzmi Ocean Atlantycki.